(Ἰω. 1, 44-52)

Πρὶν ἀπὸ δώδεκα αἰῶνες, στὶς 11 Μαρ­τί­ου 843 -τὴν πρώ­τη Κυ­ρι­α­κὴ τῆς Μ. Τεσ­σα­ρα­κο­στῆς ἐ­κεί­νου τοῦ ἔ­τους- ἐ­πὶ Πα­τρι­άρ­χου Με­θο­δί­ου καὶ Αὐ­το­κρά­τει­ρας Θε­ο­δώ­ρας, μί­α σύ­νο­δος στὴν Κωνσταντινούπολη «ἀ­να­στή­λω­σε», δηλαδὴ ἀ­νάρ­τη­σε καὶ πά­λι στοὺς στύ­λους τῶν να­ῶν, τὶς ἅ­γι­ες εἰ­κό­νες, δί­νον­τας ἔ­τσι τέ­λος στὴν ἀ­να­στά­τω­ση ποὺ προ­κά­λε­σε στὴν Αὐ­το­κρα­το­ρί­α ἡ αἵ­ρε­ση τῆς εἰ­κο­νο­μα­χί­ας (726 - 843)...

[Διαβάστε περισσότερα...]

[Διαβάστε περισσότερα...]

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ)

(Μρ. 8, 34 – 9, 1)

Ἡ Ἐκ­κλη­σί­α τὴν Γ΄ Κυ­ρι­α­κὴ τῶν νη­στει­ῶν ἑ­ορ­τά­ζει τὴν προ­σκύ­νη­ση τοῦ Σταυ­ροῦ τοῦ Κυ­ρί­ου. Ὁ Σταυ­ρὸς ἀ­πο­τε­λεῖ μυ­στή­ρι­ο, δι­ὰ τοῦ ὁ­ποί­ου κα­ταρ­γεῖ­ται ἡ ἁ­μαρ­τί­α καὶ σώ­ζε­ται ὁ κό­σμος. Ὁ Σταυ­ρὸς εἶ­ναι ὁ ἀ­γῶνας καὶ ἡ ἀν­τί­στα­ση κα­τὰ τῶν ποικίλων πα­θῶν, τῶν ἐ­φά­μαρ­των ἐ­πι­θυ­μι­ῶν, τοῦ ἐ­γω­ι­σμοῦ, τῆς ὑ­πε­ρη­φά­νειας, τῆς κε­νο­δο­ξί­ας, τῆς φι­λο­δο­ξί­ας καὶ ἐν γέ­νει κά­θε πράγ­μα­τος ποὺ εἶ­ναι ἐ­νάν­τι­ο στὸ θέ­λη­μα τοῦ Θε­οῦ...

[Διαβάστε περισσότερα...]

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ)

(Μρ. 2, 1-12)

Ἡ Ἐκ­κλη­σί­α ὅ­ρι­σε νὰ ἑ­ορ­τά­ζε­ται σή­με­ρα ὁ ἅ­γι­ος Γρη­γό­ρι­ος ὁ Πα­λα­μᾶς, τοῦ ὁ­ποί­ου ἡ συ­νει­σφο­ρὰ καὶ οἱ ἀ­γῶ­νες ὑ­πὲρ τῆς Ὀρ­θο­δο­ξί­ας ἦ­ταν πο­λὺ με­γά­λοι. Τὸ ἀ­πο­λυ­τί­κι­ό του εἶ­ναι ἐν­δει­κτι­κὸ τῆς ἀ­να­γνώ­ρι­σης τῆς με­γά­λης του πνευ­μα­τι­κό­τη­τας, ἀλ­λὰ καὶ τῶν ἀ­γώ­νων του: «Ὀρ­θο­δο­ξί­ας ὁ φω­στήρ, Ἐκ­κλη­σί­ας τὸ στή­ριγ­μα καὶ δι­δά­σκα­λε, τῶν μο­να­στῶν ἡ καλ­λο­νή, τῶν θε­ο­λό­γων ὑ­πέρ­μα­χος ἀ­προ­σμά­χη­τος».

[Διαβάστε περισσότερα...]

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

(Ἰω. 1, 44-52)

Πρὶν ἀπὸ δώδεκα αἰῶνες, στὶς 11 Μαρ­τί­ου 843 -τὴν πρώ­τη Κυ­ρι­α­κὴ τῆς Μ. Τεσ­σα­ρα­κο­στῆς ἐ­κεί­νου τοῦ ἔ­τους- ἐ­πὶ Πα­τρι­άρ­χου Με­θο­δί­ου καὶ Αὐ­το­κρά­τει­ρας Θε­ο­δώ­ρας, μί­α σύ­νο­δος στὴν Κωνσταντινούπολη «ἀ­να­στή­λω­σε», δηλαδὴ ἀ­νάρ­τη­σε καὶ πά­λι στοὺς στύ­λους τῶν να­ῶν, τὶς ἅ­γι­ες εἰ­κό­νες, δί­νον­τας ἔ­τσι τέ­λος στὴν ἀ­να­στά­τω­ση ποὺ προ­κά­λε­σε στὴν Αὐ­το­κρα­το­ρί­α ἡ αἵ­ρε­ση τῆς εἰ­κο­νο­μα­χί­ας (726 - 843).

[Διαβάστε περισσότερα...]

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ  (Μθ. 6, 14-21)

Ἀπὸ αὔριο ξεκινᾶ ἡ περίοδος τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς, αὐτὸ ποὺ οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ὀνομάζουν «στάδιο τῶν ἀρετῶν». Ἡ περίοδος αὐτὴ χαρακτηρίζεται ἀπὸ τὴν πνευματικὴ ἄσκηση καὶ προετοιμασία, μὲ ταπείνωση καὶ ἀγάπη, φιλανθρωπία καὶ τήρηση τοῦ θείου θελήματος, ὥστε κατὰ τὸ δυνατὸν ἐπάξια νὰ φτάσουμε καὶ νὰ συμμετάσχουμε στὸ πάθος καὶ τὴν ἀνάσταση τοῦ Κυρίου.

[Διαβάστε περισσότερα...]

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ

(Μθ. 25, 31-46)

Μὲ τὴ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ διδασκόμαστε ὅτι κρι­τή­ρι­ο γιὰ τὴν κα­τά­τα­ξή μας στὴν αἰ­ω­νι­ό­τη­τα εἴ­τε τοῦ Πα­ρα­δεί­σου εἴ­τε τῆς Κο­λά­σε­ως, εἶ­ναι μόνο ἡ ἀ­γά­πη ποὺ ἐ­πι­δει­κνύ­ου­με ἢ ἡ ἀ­γά­πη ποὺ ἀρ­νι­ό­μα­στε στοὺς συ­ναν­θρώ­πους μας, τοὺς ἀ­δελ­φούς μας, τοὺς πά­σχον­τας, τοὺς κα­τα­φρο­νη­μέ­νους καὶ γε­νι­κὰ σὲ ὅ­σους ἔ­χουν τὴν ἀ­νάγ­κη μας.

[Διαβάστε περισσότερα...]

Τὴν ἐποχὴ τοῦ Κυρίου, ἡ τότε ἄρχουσα θρησκευτικὴ τάξη τῶν Φαρισαίων καὶ τῶν Γραμματέων θεωροῦσε ὅτι πλη­σί­ον, δηλαδὴ ἀγαπητοί, ἦ­ταν οἱ ὁ­μο­ε­θνεῖς, οἱ ὁ­μό­πι­στοι, οἱ συγ­γε­νεῖς καὶ οἱ φί­λοι, ἐ­νῶ μὴ πλη­σί­ον καὶ ἄ­ρα ἐ­χθροὶ ἦ­ταν οἱ ἀλ­λο­ε­θνεῖς καὶ οἱ ἀλ­λό­πι­στοι, οἱ Σα­μα­ρεῖ­τες, οἱ τε­λῶ­νες, οἱ εἰ­δω­λο­λά­τρες καὶ ὅ­λοι οἱ ἁ­μαρ­τω­λοί. Γι’ αὐτὸ καὶ οἱ Φαρισαῖοι καὶ Γραμματεῖς ἀντιδροῦσαν, διαμαρτυρόμενοι ὅταν οἱ τε­λῶ­νες καὶ γενικὰ οἱ ἁ­μαρ­τω­λοὶ πλη­σί­α­ζαν τὸν Κύ­ρι­ο γιὰ νὰ ἀ­κού­σουν τὴ δι­δα­σκα­λί­α του: «καὶ δι­ε­γόγ­γυ­ζον οἱ Φα­ρι­σαῖ­οι καὶ οἱ γραμ­μα­τεῖς λέ­γον­τες ὅ­τι Οὗ­τος ἁ­μαρ­τω­λοὺς προσ­δέ­χε­ται καὶ συ­νε­σθί­ει αὐ­τοῖς».

Ἡ σημερινὴ παραβολὴ τοῦ ἀσώτου υἱοῦ ἀποτελεῖ τὴν ἀπάντηση τοῦ Κυρίου πρὸς τοὺς Φα­ρι­σαί­ους γιὰ τὴν και­νούρ­για πραγ­μα­τι­κό­τη­τα ποὺ ἡ ἐνανθρώπησή του ἔφερε στὸν κόσμο...

[Διαβάστε περισσότερα...]

Ἡ πα­ρα­βο­λὴ τοῦ Τε­λώ­νου καὶ τοῦ Φα­ρι­σαί­ου μᾶς παρουσιάζει δύο χαρακτηριστικὲς κατηγορίες ἀνθρώπων. Οἱ ἄνθρωποι τῆς πρώτης κατηγορίας εἶναι οἱ λεγόμενοι ἁμαρτωλοί, οἱ ὁποῖοι, ὅμως, ἔχουν συνείδηση τῶν σφαλμάτων τους, μετανοοῦν γιὰ ὅσα κάνουν καὶ μὲ συντριβὴ καρδίας ζητοῦν τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Ὅσοι ἀνήκουν στὴ δεύτερη κατηγορία εἶναι αὐτοὶ ποὺ ἐνῶ νομίζουν ὅτι ζοῦν ὀρθὰ καὶ θεάρεστα, τηρῶντας τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ, τελικὰ βρίσκονται μακρυὰ ἀπὸ τὸν Θεό...

[Διαβάστε περισσότερα...]

ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΦΟΡΟΥ

Ὁ ἅ­γι­ος Ἰ­γνά­τι­ος ὁ Θε­ο­φό­ρος δι­ε­τέ­λε­σε μα­θη­τὴς τοῦ Εὐ­αγ­γε­λι­στῆ Ἰ­ω­άν­νη καὶ ἦ­ταν ὁ δεύ­τε­ρος κα­τὰ σει­ρὰ ἐ­πί­σκο­πος Ἀν­τι­ο­χεί­ας. Ἐ­πὶ αὐ­το­κρά­το­ρα Τρα­ϊ­α­νοῦ, πε­ρὶ τὸ ἔ­τος 110, ξέ­σπα­σε διω­γμὸς ἐ­ναν­τί­ον τῶν Χρι­στια­νῶν στὴν Ἀν­τι­ό­χει­α, κα­τὰ τὴ δι­άρ­κει­α τοῦ ὁ­ποί­ου συ­νε­λή­φθη καὶ ὁ ἅ­γι­ος Ἰ­γνά­τι­ος. Σι­δη­ρο­δέ­σμι­ος ὁ­δη­γή­θη­κε ἀ­πὸ τὴν Ἀν­τι­ό­χει­α στὴ Ρώ­μη...

[Διαβάστε περισσότερα...]