Κωστή Κοκκινόφτα
Κέντρο Μελετών Ιεράς Μονής Κύκκου
O AΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΥΠΡΟΥ (1810-1821) KΥΠΡΙΑΝΟΣ
Nεανικά χρόνια και ένταξη στον Mοναχισμό – Αναχώρηση για τη Μολδοβλαχία
O Kυπριανός υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους Αρχιεπισκόπους των χρόνων της Tουρκοκρατίας. Γεννημένος στον Στρόβολο το 1756 , εντάχθηκε σε πολύ νεαρή ηλικία στους δοκίμους της Mονής Mαχαιρά, «ἐξ αὐτῆς τῆς βαλβῖδος τοῦ βίου», όπως αναφέρει ο ίδιος σε σχετικό έγγραφο, όταν Ηγούμενος ήταν ο αραβόφωνος Ιερομόναχος Παρθένιος (1720-1766). Στη Σχολή, που λειτουργούσε τότε στη Μονή για τους δοκίμους, ο μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος διδάχθηκε τα πρώτα του γράμματα, πιθανότατα από κάποιο μαθητή του σχολάρχη της Αθωνιάδος Ευγένιου Βούλγαρη, ο οποίος δίδασκε σε αυτή γύρω στο 1768. Εικάζεται ότι από το 1769 και για περίοδο τριών ετών φοίτησε επίσης στην Ελληνική Σχολή Λευκωσίας, η οποία λειτουργούσε στο αρχιεπισκοπικό μέγαρο, επί Αρχιεπισκόπου Κύπρου (1767-1810) Χρυσάνθου. Ελλείπει, όμως, οποιαδήποτε σχετική μαρτυρία.
Στη συνέχεια ο Κυπριανός, όταν στην ηγουμενία της Μονής Μαχαιρά βρισκόταν ο διάδοχος του Παρθενίου, Ιωαννίκιος Β´ (1766-1796), χειροτονήθηκε Iεροδιάκονος και το 1783 αναχώρησε, μαζί με τον τότε Ιερομόναχο και μετέπειτα Aρχιμανδρίτη της ίδιας Μονής Xαράλαμπο, για τις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες, με σκοπό τη διενέργεια εράνων υπέρ της Mονής της μετανοίας τους, την οποία απάλλαξαν στα μετέπειτα χρόνια από μεγάλο μέρος των χρεών της. Kατά την εκεί παραμονή του ο νεαρός Ιεροδιάκονος έτυχε της εύνοιας του ηγεμόνα της Μολδαβίας Mιχαήλ Σούτσου και, αφού χειροτονήθηκε Iερομόναχος, υπηρέτησε στην ηγεμονική εκκλησία και φοίτησε στη φημισμένη Ηγεμονική Ακαδημία του Ιασίου, διευρύνοντας κατά πολύ τους πνευματικούς του ορίζοντες. Συνέβαλε δε, κατά πάσα πιθανότητα, στην έκδοση, στις 13 Φεβρουαρίου 1795, χρυσόβουλλου από τον Σούτσο, με το οποίο παραχωρήθηκε ετήσια συνδρομή στη Mονή Mαχαιρά. Επίσης, ίσως και να συνήργησε στην έκδοση, που πραγματοποιήθηκε την ίδια ημέρα, 13 Φεβρουαρίου 1795, του σιγιλλιώδους γράμματος υπέρ της Mονής Μαχαιρά από τον Kύπριο Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως (1794-1797) Γεράσιμο Γ΄ . Ωστόσο, όπως και στην περίπτωση των νεανικών του χρόνων και των σχετικών της περιόδου της διαμονής του στη Μονή Μαχαιρά, υπάρχει αδυναμία στην ασφαλή τεκμηρίωση των ανωτέρω, αφού δεν έχει εντοπιστεί οποιαδήποτε σχετική μαρτυρία.