Εγκύκλιοι Μητροπόλεως
Εγκύκλιοι Μητροπόλεως
Κυριακη αγιων πατερων (II/2024)
Εγκύκλιος Έναρξης Νέας Κατηχητικής Χρονιάς
ΑΡ. ΕΓΚΥΚΛΙΟΥ 1/2024
Εγκύκλιος Κυριακής της Τυρινής
Κυριακη αγιων πατερων (τίτ. 3, 8-15)
Εγκυκλιος εναρξης νεας κατηχητικης χρονιας
Κυριακη αγιων πατερων (τίτ. 3, 8-15)
Εγκύκλιος Έναρξης Νέας Κατηχητικής Χρονιάς
ΑΡ. ΕΓΚΥΚΛΙΟΥ 2/2023
Εγκύκλιος Μ. Τεσσαρακοστής
Εἰσερχόμαστε στήν περίοδο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καί ἡ Ἐκκλησία μας θυμᾶται τήν ἔξοδο τοῦ Ἀδάμ ἀπό τόν Παράδεισο μέ τήν ὑμνολογία τῆς ἡμέρας νά περιγράφει μέ ἔντονα συναισθηματικό τρόπο τή λύπη καί τό θρῆνο τοῦ Πρωτοπλάστου πού κάθεται ἔξω ἀπό τίς κλειστές πύλες. Μιά ἑβδομάδα μετά τή διήγηση τῆς Κρίσεως, ὅπου εἴδαμε ποιοί εἰσέρχονται καί ποιοί δέν εἰσέρχονται στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ καί μία ἡμέρα πρίν τήν εἴσοδό μας στό «στάδιο τῶν ἀρετῶν», θυμόμαστε τόν Ἀδάμ, ἀλλά καί τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ πού ἀνοίγουν τίς πύλες τοῦ Παραδείσου.
ΑΡ. ΕΓΚΥΚΛΙΟΥ 3/2023
Εγκύκλιος για Λαμπρατζιά
Μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ ἀξιωθήκαμε καὶ φέτος νὰ διανύσουμε τὸ στάδιο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καὶ ἀπὸ σήμερα εἰσερχόμαστε στὴν Ἁγία καὶ Μεγάλη Ἑβδομάδα, γιὰ νὰ βιώσουμε τὰ Ἅγια Πάθη καὶ νὰ προσκυνήσουμε τὴ λαμπροφόρο Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Παρόλα αὐτά, μᾶς λυπεῖ ἰδιαίτερα ἡ παρέκκλιση ποὺ παρουσιάζεται στὸ θέμα τοῦ ἀνάμματος φωτιᾶς. Μέχρι πρότινος χρησιμοποιεῖτο γιὰ τὸ ἄναμμά της μικρὴ ποσότητα ξύλων καὶ ἡ καύση τους –ἡ «λαμπρατζιά»– γινόταν μόνο κατὰ τὴν ἀκολουθία τῆς Ἀναστάσεως. Τὸ ἔθιμο αὐτὸ ὅμως στὶς μέρες μας ἔχει καταντήσει μιὰ ἐπικίνδυνη παρωδία.
ΑΡ. ΕΓΚΥΚΛΙΟΥ 3/2023
Εγκύκλιος για Λαμπρατζιά
Μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ ἀξιωθήκαμε καὶ φέτος νὰ διανύσουμε τὸ στάδιο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καὶ ἀπὸ σήμερα εἰσερχόμαστε στὴν Ἁγία καὶ Μεγάλη Ἑβδομάδα, γιὰ νὰ βιώσουμε τὰ Ἅγια Πάθη καὶ νὰ προσκυνήσουμε τὴ λαμπροφόρο Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Παρόλα αὐτά, μᾶς λυπεῖ ἰδιαίτερα ἡ παρέκκλιση ποὺ παρουσιάζεται στὸ θέμα τοῦ ἀνάμματος φωτιᾶς. Μέχρι πρότινος χρησιμοποιεῖτο γιὰ τὸ ἄναμμά της μικρὴ ποσότητα ξύλων καὶ ἡ καύση τους –ἡ «λαμπρατζιά»– γινόταν μόνο κατὰ τὴν ἀκολουθία τῆς Ἀναστάσεως. Τὸ ἔθιμο αὐτὸ ὅμως στὶς μέρες μας ἔχει καταντήσει μιὰ ἐπικίνδυνη παρωδία.
ΑΡ. ΕΓΚΥΚΛΙΟΥ 1/2022
Εγκύκλιος Μ. Τεσσαρακοστής
Ἀπὸ αὔριο ξεκινᾶ ἡ περίοδος τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς, αὐτὸ ποὺ οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ὀνομάζουν «στάδιο τῶν ἀρετῶν». Ἡ περίοδος αὐτὴ χαρακτηρίζεται ἀπὸ τὴν πνευματικὴ ἐγρήγορση καὶ προετοιμασία, μὲ ταπείνωση καὶ ἀγάπη, φιλανθρωπία καὶ τήρηση τοῦ θείου θελήματος, ὥστε κατὰ τὸ δυνατὸν ἐπάξια νὰ φτάσουμε καὶ νὰ συμμετάσχουμε στὸ πάθος καὶ τὴν ἀνάσταση τοῦ Κυρίου.
Χαρακτηριστικὴ παράμετρος τῆς ὀρθῆς χριστιανικῆς ζωῆς εἶναι ἡ ἀποστροφὴ τῆς μνησικακίας καὶ ὁ ἀγῶνας γιὰ νὰ ἀποκτήσουμε τὴν ἀρετὴ τῆς συγχωρητικότητας. Τὸ νὰ συγχωροῦμε καὶ νὰ μὴν μνησικακοῦμε πρὸς ὅσους μᾶς φταῖνε εἶναι πρᾶγμα μέγα καὶ ὁδηγεῖ στὴν ἄφεση καὶ τῶν δικῶν μας σφαλμάτων.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ
Εγκύκλιος Έναρξης Νέας Κατηχητικής Χρονιάς
Ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ τοῦ Σπορέως, ὁρίστηκε ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία μας νὰ διαβάζεται τέτοια ἐποχή, λίγο πρὶν οἱ γεωργοὶ βγοῦν στὰ χωράφια γιὰ νὰ σπείρουν τοὺς νέους σπόρους ποὺ θὰ φέρουν τὴν καλοκαιρινὴ σοδειά. Με ἀφορμὴ αὐτὴ τὴν πανάρχαια, ἀλλὰ καὶ ζωτικῆς σημασίας ἀνθρώπινη δραστηριότητα, ὁ Χριστὸς μᾶς ὑπενθυμίζει ὅτι, ὅπως οἱ ἄνθρωποι προετοιμάζουμε τὴ γῆ, σπέρνουμε τὸ φθινόπωρο, εὐελπιστοῦμε σὲ εὐνοϊκὲς καιρικὲς συνθῆκες, ὥστε νὰ θερίσουμε τὸ σιτάρι, ποὺ θὰ ἀποτελέσει τὴ βάση τῆς τροφῆς μας, ἔτσι καὶ ὁ οὐράνιος πατέρας μας προετοίμασε ἕνα ἄλλο, πνευματικὸ χωράφι, ὥστε νὰ σπείρει στὶς ἀνθρώπινες ψυχὲς τὸν δικό του σπόρο, ὁ ὁποῖος μὲ κατάλληλες συνθῆκες θὰ καρποφορήσει, αὐτὸ ποὺ ἀποτελεῖ τὴν πιὸ βαθιὰ ἐπιθυμία τοῦ θεϊκοῦ αὐτοῦ γεωργοῦ: τὴ δική μας ἁγιότητα, ἢ μὲ ἄλλα λόγια, τὴ δική μας δυνατότητα νὰ Τοῦ μοιάσουμε, ὥστε νὰ μποροῦμε νὰ συμμετάσχουμε στὴ δική Του αἰώνια ζωή.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ
Εγκύκλιος Έναρξης Νέας Κατηχητικής Χρονιάς
Ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ τοῦ Σπορέως, ὁρίστηκε ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία μας νὰ διαβάζεται τέτοια ἐποχή, λίγο πρὶν οἱ γεωργοὶ βγοῦν στὰ χωράφια γιὰ νὰ σπείρουν τοὺς νέους σπόρους ποὺ θὰ φέρουν τὴν καλοκαιρινὴ σοδειά. Με ἀφορμὴ αὐτὴ τὴν πανάρχαια, ἀλλὰ καὶ ζωτικῆς σημασίας ἀνθρώπινη δραστηριότητα, ὁ Χριστὸς μᾶς ὑπενθυμίζει ὅτι, ὅπως οἱ ἄνθρωποι προετοιμάζουμε τὴ γῆ, σπέρνουμε τὸ φθινόπωρο, εὐελπιστοῦμε σὲ εὐνοϊκὲς καιρικὲς συνθῆκες, ὥστε νὰ θερίσουμε τὸ σιτάρι, ποὺ θὰ ἀποτελέσει τὴ βάση τῆς τροφῆς μας, ἔτσι καὶ ὁ οὐράνιος πατέρας μας προετοίμασε ἕνα ἄλλο, πνευματικὸ χωράφι, ὥστε νὰ σπείρει στὶς ἀνθρώπινες ψυχὲς τὸν δικό του σπόρο, ὁ ὁποῖος μὲ κατάλληλες συνθῆκες θὰ καρποφορήσει, αὐτὸ ποὺ ἀποτελεῖ τὴν πιὸ βαθιὰ ἐπιθυμία τοῦ θεϊκοῦ αὐτοῦ γεωργοῦ: τὴ δική μας ἁγιότητα, ἢ μὲ ἄλλα λόγια, τὴ δική μας δυνατότητα νὰ Τοῦ μοιάσουμε, ὥστε νὰ μποροῦμε νὰ συμμετάσχουμε στὴ δική Του αἰώνια ζωή.